• Mijn account
    • (X)Inloggen

      Ik ben al klant bij Slow Escargots

      Voer je e-mailadres en wachtwoord hier in om in te loggen op de website:

      Wachtwoord vergeten?

      Nog geen klant bij Slow Escargots?

      • Eerdere bestellingen bekijken
      • Automatisch verstuurgegevens ophalen
      • Track je bestelling
      Nieuw bij Slow Escargots

Wijngaardslak: van Romeinse lekkernij tot zeldzame delicatesse

De wijngaardslak is de meest bekende eetbare slak. Slakkenkwekerij Slow Escargots leert mensen graag wat meer over deze bijzonder smakelijke slakkensoort.

Om meteen een groot misverstand uit de weg te helpen: de wijngaardslak is niet de enige slakkensoort die geschikt is voor consumptie. Maar hij is wel de bekendste. In Frankrijk kan je geen menukaart openslaan of ze staan erop. Of je uiteindelijk echt Escargots de Bourgogne op je bord geserveerd krijgt, is wel de vraag. 

Van de slakken die in Frankrijk worden geconsumeerd, wordt zo’n 95 procent in het buitenland gekweekt. Grotendeels in lagelonenlanden zoals Indonesië, Turkije en de Balkan landen. Maar omdat de wijngaardslak zich lastig laat kweken en het betrekkelijk lang duurt voordat ze volgroeid is, kiezen veel kwekers en producenten ervoor de Afrikaanse reuzenslak – veel minder smakelijk – te verkopen als wijngaardslak. De Keuringsdienst van Waarde maakte hier in 2015 nog een boeiende reportage over, waaraan ook slakkenkwekerij Slow Escargots meewerkte.

Grote landslak

De wijngaardslak is vooral aantrekkelijk voor consumptie vanwege zijn omvang. Eenmaal volwassen kan het weekdier wel veertig gram wegen. In België en Nederland – waar de soort ook sporadisch voorkomt – is het dan ook de grootste landslak. Maar: de soort is in deze regio’s wel erg zeldzaam en dus beschermd. Daarom geldt er ook een raapverbod. 

De wijngaardslak komt van oorsprong uit zuidelijk en centraal Europa. Het vermoeden bestaat dat de Romeinen de escargot verder door Europa hebben verspreid. Zeer bewust: want zij waren toen al dol op de delicatesse. Ze hadden zelfs speciale transportkistjes om de dieren in te vervoeren. De monniken in de Middeleeuwen aten ook slakken, escargots werden zelfs toegestaan als voedsel tijdens vastentijd.

Hermafrodiet

Net als de meeste andere weekdieren, is de wijngaardslak hermafrodiet. Ze zijn dus zowel mannetje als vrouwtje. Dit is vooral handig, omdat het met een gemiddelde snelheid van 4,8 meter per uur in de natuur nog wel eens even kan duren voordat twee slakken elkaar tegenkomen. Dus als dat dan gebeurt, dan kunnen ze paren. 

Een  maand later legt de mammaslak zo’n zestig tot zeventig eieren in een zelfgemaakt holletje in de grond. Dit ‘nestje’ moet vochtig zijn en plantenresten bevatten. Het vocht moet voorkomen dat de babyescargots niet uitdrogen als ze uit hun eitjes kruipen. En de plantenresten dienen als voedsel. 

De jonge slakjes worden een paar weken na het leggen van de eieren geboren. Met huisje en al. Ze blijven eerst even in het beschermende holletje. Tijdens die periode peuzelen ze ook hun eigen eierschalen op. De kalk maakt hun eigen huisjes weer sterker.  

Het duurt wel even voordat deze jonge dieren volwassen zijn. Zo’n twee tot vier jaar. De eerste tijd hebben ze best veel natuurlijk vijanden. Kikkers, maar ook muizen en zelfs mieren lusten graag een minislakje. Eenmaal volwassen heeft de wijngaardslak echter weinig natuurlijke vijanden meer. Door hun geharde huisje zijn ze namelijk bijna niet meer te kraken. 

Klik hier voor de uitzending van de Keuringsdienst van Waarde waaraan ook Slow Escargots meewerkte.  

Foto's van enkele slakkenhuisjes van de wijngaardslak.
Direct escargots kopen? Klik hier!