Na de uitzending van de Keuringsdienst van Waarde over de twijfelachtige herkomst van de ingeblikte slakken uit de supermarkt, wilde journalistiek Nederland nu wel eens weten hoe het er op een echte, biologische slakkenkwekerij aan toegaat. Bij slakkenkwekerij Slow Escargots dus. Oftewel: bij de slakkenkoning van Nederland, zoals NRC Handelsblad kweker Lennard ter Hall meteen al noemt.
De Volkskrant verhaalt in haar artikel van afgelopen maandag vooral van het pionieren van Lennard. Hoe hij op het idee kwam een slakkenkwekerij te beginnen, hoe hij alles las wat er te lezen viel over de beestjes en hoe hij biokwekerijen in België en Frankrijk bezocht om kennis op te doen. Zelfs bij de tuinders in de buurt won hij advies in. “Nogmaals: ik wist helemaal niets van slakken. Ik wist alleen dat ik het wilde doen, en dat het iets heel vets en gaafs zou kunnen worden”, tekent het dagblad op. Inmiddels is Slow Escargots uitgegroeid tot de grootste en meest professionele slakkenkwekerij van het land.
Lees hier het artikel in de Volkskrant.
En dat allemaal biologisch dus. In het NRC-artikel schetst journaliste Martine Kamsma dit weekend een mooi beeld van het stressvrije leven van de escargots van slakkenkwekerij Slow Escargots. Scharrelslakken, noemt NRC de slakken van Ter Hall liefkozend. De krant besteedt ook aandacht aan het gegeven dat er zowel in Nederland als in Frankrijk – toch wel hét slakkenland bij uitstek – bijna geen slakken meer worden gekweekt. Als je op een Frans terras slakken bestelt, is de kans groot dat je een Afrikaanse reuzenslakken uit één of ander balkanland krijgt geserveerd. Plofslak dus. “Ze worden het hele jaar bijgelicht zodat ze niet in winterslaap gaan en maar doorvreten van hun hormoonvoer, zodat er in villa’s zo groot als moorkoppen in no time een enorme klomp vlees groeit”, schrijft NRC vlijmscherp. Dan liever de scharrelslakken van slakkenkwekerij Slow Escargots.
Lees hier het artikel in NRC Handelsblad.
Horecamagazine Entree bijt zich in hun coververhaal over Slow Escargots helemaal vast in de tegenstelling tussen de biologisch gekweekte slakken van Lennard en de plofslak uit de supermarkt. Het verschil zit hem niet alleen in de manier waarop de dieren worden gekweekt, maar ook in de verwerking. Om versheid te garanderen zijn de meeste escargots uit de supermarkt en groothandel ingevroren geweest. Funest voor het vlees, schrijft Entree in het juninummer. En: “Als je eenmaal hebt gewerkt met verse slakken, wil je ook niet meer anders, zeggen koks.”
Lees hier het artikel in Entree.
Ook Foodies kwam voor een verhaal in hun juninummer langs bij de slakkenkwekerij in Nieuwaal. In dit verhaal is natuurlijk naast de manier van kweken ook aandacht voor de gerechten die je nu allemaal met escargots kunt maken. Want er is veel meer mogelijk dan alleen slakken met kruidenboter, denk bijvoorbeeld eens aan een spaghetti met slakkensaus, slakken met spek of pizza d’escargots. Bovendien bevat slakkenvlees minder dan één procent vet, maar barsten ze van de mineralen.